ในประเทศไทย สภาวิจัยแห่งชาติ (วช. หรือ NRCT) อนุมัติงบประมาณ 4 ล้านบาท ใน พ.ศ. 2554 เพื่อสนับสนุนการวิจัย โครงการ การศึกษา ทดสอบ ประเมินผล และ สาธิตความเป็นไปได้ ในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสนามแรงบิด [19] โดยมี โดยมี ดร. สุธีวัน โล่สุวรรณ เป็นหัวหน้าโครงการ[20] โครงการมีขอบเขตการศึกษาศึกษาความเป็นไปได้ในเชิงทฤษฎี และด้านปฏิบัติในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสนามแรงบิดในด้านพลังงาน ระบบการเดินทางขนส่ง และวิวัฒนาการทางการแพทย์ และสาธิตการประยุกต์ด้วยแบบจำลองระดับ ขนาดเล็ก หรือขนาดกลาง (Bench หรือ Pilot Scale) ซึ่งภายหลังได้ปรับลดขอบเขตการวิจัยโดยได้ตัดประเด็นเรื่องการแพทย์ลงและเน้นไปที่ด้านพลังงาน [20]

โครงการมีการใช้พื้นที่ของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในการจัดสัมมนาระดมทุน เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2555 [21] ทำให้เกิดเป็นข้อสงสัยถึงความเกี่ยวพันของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยต่อการวิจัยสนามแรงบิด [22] อย่างไรก็ตาม ทางคณะวิทยาศาสตร์จุฬา ก็ได้มีข้อสังเกตถึงความผิดปรกติของงานวิจัยสนามแรงบิดนี้ และได้มีการสืบค้น ส่งจดหมายเวียนภายในองค์กร เพื่อเตือนถึงข้อน่าสงสัย ว่างานวิจัยสนามแรงบิดที่ใช้พื้นที่ของจุฬาเพื่อจัดสัมมนานี้ มีลักษณะน่าสงสัยจะเป็นวิทยาศาสตร์เทียม และหลีกเลี่ยงการเข้าไปข้องเกี่ยว[22]

ประเด็นงานวิจัยสนามแรงบิด ได้รับการติดตามต่อเนื่องในเว็บไซต์พันทิป.คอม ห้องหว้ากอ [22] นำโดย ผศ.ดร.เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์ อาจารย์ประจำภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จนนำมาสู่ความสนใจของสื่อกระแสหลัก โดยในรายการ คมชัดลึก ตอน พลังงาน สูญตา...สูญเงิน ? ได้มีการสัมภาษณ์ รศ. พิชัย โตวิวิชญ์ อดีตหัวหน้าภาควิชาเคมี จุฬาฯ ผู้เป็น ประธานชุดตรวจสอบ งานวิจัยของ วช. และ เลขาธิการมูลนิธิวิทยาศาสตร์ไอน์สไตน์และเทสล่า และมี ข้อบ่งชี้เบื้องต้นว่า ผู้รับทุนวิจัยครั้งนี้ คือ ดร. สุธีฯ [23] และยืนยันความสัมพันธ์ได้ว่า กลุ่มบุคคล ผู้ขอทุน ผู้ตรวจสอบการให้ทุน และผู้ร่วมทำการวิจัย มีความเกี่ยวพันกัน และ อาจ มีความไม่โปร่งใสในการดำเนินการขอทุนในครั้งนี้ [23]